Tag Archives: Pilipinas

Halu-halo

Maligayang 2013 sa Ating Lahat!

Gallery 23 Comments

Hello kaPinoy. Isang maligayang bagong taon sa iyo. Ang tagal kong hindi nakapag-update ng blog na ito. Napasarap masyado sa bakasyon.

Umuwi ako sa Pilipinas for 2 weeks at nakalimutan kong may blog pala ako hehe joke. Hirap lang talaga makapag-update kapag bakasyon mode. Paumanhin sa mga hindi ko na-replyan agad sa comment at hindi ko nabisitang post for the nagdaang weeks.

Medyo bangag pa ako sa bakasyon kasama ang aking mag-ina at mga kaanak. Pakiramdam ko’y wala pa ako sa aking sarili at hindi makapaniwalang nasa ibang bansa na naman pala ang aking katawan. (Ang puso’t isipan ko’y nasa Pilipinas lagi.)

Naghahanap na nga ako ng raket, este mapagkakakitaan sa Pilipinas para makapag-retire na ako sa pagiging OFW at nang makapiling ko na lagi ang aking pamilya.

balikbayan goods from pinas
hindi maaaring kalimutan magbaon ng pinoy goods pagkatapos magbakasyon sa atin

Syempre hindi maaaring mawala ang mga baong wet at dry goods mula sa Pilipinas pagkatapos ng bakasyon. Sa tingin ko minsan eh dapat bawas-bawasan ko ang pinagbibili ko dahil bumibigat ang karga ko dahil sa mga ito. Pakiwari ko’y magkaka-hernia ako sa pagbubuhat ng mga bagahe ko.

Pero nakakatulong ako sa ekonomiya ng Pilipinas kaya ayus lang. Gawan ko na lang ng paraan pag nadisgrasya ang pinanggagalingan ng testosterone hormones ko.

Ang kaugalian na magbaon ng goods mula sa sariling bansa ay hindi unique sa mga Pilipino. May alam akong mga Amerkano, Indian, Korean, Australian at iba pang lahi na kahit nasa ibang bansa ay sadyang nagtatabi ng pagkain o anumang goods mula sa kanilang sariling bayan. Mahirap talaga mapahiwalay sa nakasanayan (lasa, entertainment, kemikals atbp.).

Sa tuwing umuuwi din ako ay marami akong pinapansin sa paligid. Ilan sa mga napansin ko ngayong bakasyon ang mga sumusunod:

  1. Mabilis ang immigration process sa airport para sa mga arriving passengers
  2. Malinis na ang banyo sa arrival area ng airport
  3. Kahit saan mapadpad sa syudad, may makakainan
  4. Napakaraming naglipanang “For Registration” na sasakyang tumatakbo sa kalsada
  5. Mahilig pa rin magsipag-hi beam ang maraming mga sasakyan sa gabi
  6. Marami sa mga pagkaing pang-holiday ang masama sa puso
  7. Marami na ang naglipanang campaign materials sa mga pader, bubong at poste
  8. Kakaunti na lamang ang nagpapaputok sa amin (matipid na, ligtas pa)
  9. Halos lahat ng mga kaibigan ko ay nasa ibang bansa na
  10. May mga bagay na mas magastos pa sa Pilipinas kesa presyo ng ibang bansa

Marami rin akong nakuhang mga bagong idea para sa future posts ng blog na ito. Kelangan ko lang ay oras at concentration 😀

Masaganang pagpapala sa ating lahat ngayong 2013!

Advertisements
Halu-halo

Pambansang New Year’s Resolution

Gallery 29 Comments

Malapit na malapit na ang Pasko at New Year.

Ilang araw na lang ay magpapaalam na ang 2012 at isang bagong taon muli ang ating sasalubungin. Bagong simula at ibayong pakikisabak sa mga dati at bagong challenges ng buhay.

Ang holiday season ay hindi lang panahon ng gastusan at pagkunsumo ng napakaraming calorie sa katawan. Panahon din ito ng pagpa-plano at pagre-recharge ng sarili. Kaya’t huwag kalimutan ang importanteng activity na ito. Huwag hayaang bumulaga ang bagong taon na hindi prepared.

Sa mga panahong ito ay maraming tao ang nagre-reflect sa lumipas na taon. Kung ano ang naging epekto ng kanilang mga desisyon sa kanilang kasalukuyang katayuan sa buhay.

Ako man ay nakiki-replek-replek na rin. Nais kong i-address yung mga partikular na isyung bumagabag sa aking personal na buhay nitong nakalipas na taon. Gusto kong gumawa ng mga tweaks sa ilang aspeto ng aking buhay ngayong bagong taon sa paghahangad na makaranas ng mga positibong pangyayari.

thinker
heto ako, nanigas na sa pag-iisip ng magandang new year’s resolution (ba’t wala akong salawal dito?)

Hindi gusto ng iba ang nagse-set ng New Year’s Resolution kasi nakaka-disappoint kapag hindi natupad. Pero para sa akin ay magandang bagay ang mag-set ng goal para sa sarili. At least may direksyon kang tinutungo. Hindi yung kahit ano na lang.

Malamang kasi na kapag kahit ano na lang ang pinuntirya eh kahit ano na lang din ang pwedeng mangyari.

Naisip ko lang (wow, nag-iisip ako 😀 ), kung ang isang indibidwal na nagnanais ng mabuting pagbabago para sa sarili ay nagse-set ng goal o new year’s resolution, ano kaya kung magkaroon din tayo ng isang Pambansang New Year’s Resolution taun-taon?

Kumbaga, bukod sa mga personal goals natin para sa sarili eh magse-set din tayo ng goals para maka-ambag sa new year’s resolution ng ating bansa.

Wild idea ba? Pero kapag nag-succeed iyon sa atin eh malamang gayahin din tayo ng ibang bansa. Trend setter ang dating natin. Mafi-feature na naman tayo sa CNN nito pag nagkataon 😀

new year's resolution
kapag nag-krus ba ng mga daliri ay nangangahulugan ito ng pagsisinungaling o kagustuhan na matupad ang hiling? ano ba talaga?

Ang isang magandang new-year’s resolution na magandang i-suggest ay ang puksain o bawasan ang kultura ng katiwalian sa buong Pilipinas.

Bale depende sa kung ano ang katayuan ng isang Pilipino sa kanyang buhay, may ise-set s’yang personal new year’s resolution na makaka-ambag sa taunang new year’s resolution ng bansa.

Heto ang halimbawa ng new year’s resolution na maaaring gawin ng iba’t ibang uri ng Pilipino. Mga bagay na malaki ang maitutulong sa pagsupil ng katiwalian.

  • Anak – pagkasyahin sa sarili ang allowance at hindi na susungkitin ang alkansya ni nanay
  • Nanay – maging tapat sa pag-audit ng gastusin sa bahay at huwag magtago ng pera na lingid sa kaalaman ni mister
  • Tatay – mag-declare ng tamang assets at liabilites kay misis
  • Estudyante – mag-ukol ng sapat na oras sa pag-aaral bago ang test at huwag mangopya sa eksamen
  • Teacher – humanap ng ibang sideline na hindi gumigipit sa mga estudyante at ihinto ang pangongomisyon sa mga school project
  • Empleyado – maghanap ng mabibiling murang toilet paper at huwag mag-uwi ng toilet paper galing sa opisina
  • Employer – sumunod sa sariling mga ipinapatupad na patakaran
  • Cashier – maging tapat sa trabaho at huwag magbulsa ng benta
  • Manager – maging tapat din sa trabaho at huwag din magbulsa ng benta
  • Business Owner – magpasweldo sa tamang oras at huwag utangan ng sweldo ang mga trabahador
  • Government Employee – magtrabaho’t umuwi sa tamang oras at huwag pakikipagkuwentuhan at pag-a-undertime ang inaatupag
  • Elected Government Official – sumunod sa mga batas ng Pamahalaang Pilipinas at huwag pumatay, huwag magnakaw, huwag tumira sa labas ng bayan kung saan naihalal at huwag magparami ng asawa’t anak

Kung pagpuksa din lang sa kultura ng corruption ang ating magiging Pambansang New Year’s Resolution eh maraming paraan tayong maiisip para makipag-cooperate dito.

Pagkatapos ng new year’s resolution na ito, maaaring mag-set ulit ang Pamahalaan ng iba namang bagong new year’s resolution sa susunod na taon. Iyon ding tumatalakay sa mga importanteng issue ng ating bansa (gaya ng kahirapan, kriminalidad, pag-abuso sa karapatang pantao, at iba pa). At least kahit paano, every year, one major issue at a time eh may naa-address tayo. Pwede rin naman na hanggang dalawang major issue ang sabay na magiging tema ng Pambansang New Year’s Resolution.

Hindi naman ibig sabihin nito na hindi na gagawin ng Pamahalaan ang iba nitong obligasyon. Kumbaga, paglalagakan ng concentrated effort na may kooperasyon ng mga mamamayan ang ise-set na goal bawat taon.

Wild idea at may pagka-out of this world siguro at siguradong maraming kokontra dito kapag isinuggest ito kahit sa Baranggay Hall lang.

Pero sa tingin ko eh kung nahihikayat ng Pamahalaan ang mga mamamayan na sumuporta sa mga proyekto nito (gaya halimbawa ng pag-promote ng turismo sa Pilipinas) eh mae-encourage din nitong mag-participate ang mga Pilipino sa pagsasakatuparan ng isang Pambansang New Year’s Resolution.

Happy holidays sa inyong lahat! Hindi pa po ito ang huling post ko this year 😀

Halu-halo

Kanino Nagsimula?

Gallery 10 Comments

Ang corruption (bow) o “katiwalian” sa Tagalog ay isang bagay na alam na alam nating mga Pilipino na nasa paligid natin. Para itong hangin na hindi man natin nakikita ay nararamdaman naman natin.

Para rin itong kabag sa tiyan na kapag lumabas ay hindi man natin makita, naaamoy naman ito at tunay namang nakaka-apekto sa ating lahat (lalo pa kung ikaw at ang nagbuga nito ay nasa loob ng elevator).

Alam na alam natin ang salitang “katiwalian”. Nakakasawa na nga eh. Ang kamalayan (awareness) ng mga Pilipino sa katiwalian ay sapat na upang huwag ipaliwanag kung ano ito.

Malawak ang saklaw ng corruption sa ating lipunan. Karaniwang ina-associate ang salitang “tiwali” sa mga taong may kinalaman sa pamahalaan o yung mga may katungkulan sa gobyerno.

Pero kung iisipin, marami sa hanay nating mga mamamayan ang gumagawa ng katiwalian ngunit hindi ito ibinabalita, binabatikos o iniimbestigahan. Sa kasamaang palad, ilan sa mga dapat na ituring at tawaging “tiwali” sa mga nararanasan natin sa araw-araw nating buhay ay tinanggap ng bahagi ng ating lipunan.

Ilan sa mga matatawag na katiwaliang na-encounter ko na at maaaring naranasan mo na rin ng first-hand:

1. Titser na mahilig magbigay ng report, lecture o project sa mga estudyante dahil tinatamad siyang magturo. Yun bang tipong mag-uumpisa at matatapos ang klase na hindi s’ya makikitang aalis sa kanyang kinauupuan.

2. Mga kaklaseng nangongopya ng eksamen at makakakuha pa ng mas mataas na grade kesa sa ‘kin. Yung iba, nabibigyan pa ng achievement awards dahil dito.

3. Mga pasaherong hindi nagbabayad ng pamasahe.

4. Mga tsuper na hindi nagsosoli ng sukli sa bayad.

5. Government employees na magaspang ang ugali, hindi maayos ang trabaho at maagang magsiuwi. Pupunta ka sa city hall, 4 pm pa lang, wala na yung in-charge sa nilalakad mo.

6. Katrabahong nagfa-file ng overtime para gawin yung trabahong ‘di nila ginagawa sa oras ng trabaho. O kaya, mga katrabahong nag-uuwi ng ilang mga office supply ng opisina.

7. Mga nagkukumpuni ng electrical appliances na ibabalik ang ipinaayos mo pero may kulang na o pinalitan na ng mas inferior ang pyesa sa loob.

8. Home owners association o school organization na hindi makapagpaliwanag ng maayos kung saan napupunta ang pondo.

9. Foreman o karpintero na nagpupuslit ng construction materials sa ipinapagawa sa kanila.

10. Mga empleyado sa post office na kumukuha ng mga padala.

11. Nangongotong na airport staff. Para ‘wag magbayad ng overweight baggage, bigyan lang sila ng tig-500 pesos, okay na. Di na baleng hindi makalipad ang eroplano sa bigat ng karga.

12. Mga kamag-anak na nakahandang manloko sa kaanak na OFW para lang makakuha ng mas maraming pera.

At maraming marami pang iba.

Ano kayang uri ng bansa ang maaasahan natin kung marami ng tiwali sa gobyerno, marami pang tiwali sa mga nasasakupan nito?

Ang 10 million US dollar (foreign bank account) question eh sa’n nagsimula ang katiwalian?

Nagsimula ba ito sa Pamahalaan, mula sa mga matataas na tao at kumalat na lang sa baba papunta sa ating mga pangkaraniwang mamamayan?

O nagsimula kaya ito sa ating mga pangkaraniwang mamamayan at ang mga tiwaling pinuno natin ay bunga lang ng kung anong lipunan meron tayo?

Para itong tanong na ano ang nauna, itlog o manok? Kung saan man ito nagsimula ay hindi na mahalaga, ang dapat gawin ngayon ay makapag-ambag tayo sa gaano mang kaliit na paraan para huminto na ito sa pagkalat.

Ikaw, naranasan mo na rin bang mabiktima ng katiwalian?

Halu-halo

Kilusan Laban sa Katiwalian (Transparency International)

Gallery 2 Comments

Ang Transparency International ay nakabase sa Berlin, Germany. Sinimulan ito nuong 1993 ng iilang mga tao lamang subalit lumawig ito at umabot na ngayon sa mahigit 100 na mga bansa sa buong mundo (kasama ang Pilipinas). Nilalayon nito na maging malaya ang mga bansa mula sa katiwalian ng pamahalaan, negosyo, pribadong sektor ng lipunan at pang-araw-araw na buhay ng mga tao.

Marami na rin itong nakamit na layunin gaya ng pagkakaroon ng international anti-corruption conventions, paglitis sa mga corrupt na lider at pagpapanagot ng mga kumpanya sa kanilang mga tiwaling pamamaraan.

Sa kanilang Taunang Ulat para sa taong 2011 ay nag-iwan ang Transparency International ng mga quotable quotes na masayang i-share (lalo na sa mga pinunong halal natin). Dagdag ding kamalayan ito para sa atin.

Applicable ang mga katagang ito sa lahat ng bansa na dumadanas ng katiwalian sa pamahalaan at sa pribadong sektor ng lipunan.

1. Corruption Never Won an Election Fairly

katiwalian sa eleksyon

2. Corruption Loves to Hear Excuses

convention laban sa katiwalian
3. Corruption is Afraid of the Truth

kaalaman sa mga tao sa pamamagitan ng impormasyon
4. Corruption Doesn’t Like to Compete Fairly

patas na kumpetensya sa negosyo
5. Corruption Only Has One Business Plan

katiwalian sa mga pribadong kumpanya
6. Corruption Only Protects Itself

katiwalian sa sandatahan
7. Corruption Thinks Justice Can be Bought

katiwalian sa hudikatura
8. Corruption Picks on the Weakest

pinapahirap lalo ng katiwalian ang mga mahihirap
9. Corruption Only Serves Itself

epekto ng katiwalian sa mga pampublikong serbisyo
10. Corruption Doesn’t Think About Tomorrow

epekto ng katiwalian sa kalikasan

Naniniwala ang Transparency International na may katapusan ang pamamayagpag ng katiwalian at nakakita sila ng mas maraming partisipasyon mula sa mga may malasakit na tao sa mga nakalipas na taon.

pakiki-isa ng mga tao laban sa katiwalian

Para sa kabuuang ulat at kung paano makatulong, narito ang link: TI Annual Report 2011

Halu-halo

Mga Bagay na Hindi ko Naiintindihan sa Pilipinas

Gallery 15 Comments

Nung pinaplano ko pa lang gawin itong blog na ito ay medyo nag-alala ako na baka puro negative lang ang maisulat ko dito pero nagpapasalamat ako’t hindi nangyari iyon.

Pero dahil hindi masyadong maganda ang linggong ito para sa akin, nakapag-umpisa na akong mag-post ng negative na content (pagtataas ng Philhealth at pagnanakaw ng mga Pilipino sa isang Dutch tourist).

Naumpisahan ko na rin lang, sasamantalahin ko na ang pagkakataong ito para tapusin ang week na ito sa isa pang negative content na blog post.

————————————————————————————

Bagama’t isa akong Pilipinong lumaki at nabuhay sa Pilipinas ng maraming maraming taon, may mga bagay pa ring hindi ko talaga maintindihan tungkol sa Pilipinas.

Narito ang 10 mga bagay na hindi ko naiintindihan sa Pilipinas (in no particular order).

1. Bakit galit na galit ang mga militanteng aktibista?
Ano ang naitutulong sa mga Pilipino at sa Pilipinas ng pagsusunog nila ng effigy, ng nililikha nilang traffic at ikinakalat nilang basura sa kalsada? Binu-bully tayo ng Tsina pero bakit hindi sila nagsusunog ng bandera ng Tsina o kaya ng picture ni Mao Tse Tung?

2. Bakit yung mga sumusunod sa batas ang pinapahirapan?
Isang magandang idea parati ng mga ahensya ng gobyerno ang: dagdagan ang buwis ng mga empleyado, dagdagan ang binabayaran ng mga OFW, dagdagan ang bayaran ng mga kumukuha ng business permit, dagdagan ang bayad sa airport, etc.

Pero kung tama ba yung pagma-manage sa pera ng mga ahensyang ito eh hindi yata masyadong napag-aaralan. Gaya ng balitang ito: 250,000 OFWs deprived of Philhealth benefits

Lalo lang nitong ine-encourage ang mga tao na maghanap ng loophole at lumabag sa mga ipinapatupad na batas ng pamahalaan. Bakit ‘di muna nila ayusin yung umiiral na sistema bago magpataw ng bagong pagkakagastusan sa mga tao?

3. Bakit may mga nagbubuga pa rin ng maitim na usok na sasakyan?
Kahit merong mga smoke belching tests sa LTO, marami pa ring nagkalat na nagbubuga ng nakakalason na usok sa kalsada. Paano nakakapasa sa test ang mga sasakyang ito?

Tapos dadagdagan nila yung taon ng pag-aaral ng mga estudyante para daw maging competitive tayo. Eh linisin lang natin yung hangin natin eh baka mag-improve ang IQ nating lahat sa Pilipinas eh!

4. Bakit merong “For Registration” na plate number?
Kung yung mga plate number na ngang totoo eh napepeke, ‘yun pa kayang “For Registration”? Eh kahit sino kayang gumawa nun eh.

Hindi ba napakadaling makatakas ng kahit sinong nakagawa ng krimen kung “for registration” ang plate number ng gagamitin nilang sasakyan? Ipagbawal na dapat ang paggamit nito eh. Kung hindi pa registered ang sasakyan, hindi ito dapat gamitin sa kalsada.

5. Bakit gustung gusto nating ginagaya ang ibang bansa?
Yung palabas nila sa tv, yung pananamit nila, yung kanta nila etc., patok na patok sa atin at kinokopya pa natin. Mangongopya na rin lang tayo eh di kopyahin na rin natin yung mga ugali nilang nagiging dahilan ng pag-unlad ng bansa nila. Gaya ng pagsunod sa batas at mahigpit na pagpapatupad dito.

6. Bakit mayaman ang Intsik sa bansa natin?
Bakit si Henry Sy ang pinakamayamang tao sa Pilipinas at hindi si Manny Pangilinan? Bakit hindi Pilipino ang mayayaman sa Pilipinas? Filipino citizen na ba si Henry Sy? Pwede na rin ba tayong maging proud para sa kanya?

7. Bakit masyadong sensitive ang mga Pilipino?
Kahit alam nating may bahid ng katotohan, makikipag-away, makikipaglabasan ng baho, makikipag-debate tayo sa mga negative na sinasabi sa atin.

Pero kahit maipamukha natin sa ibang bansa na mas reject ang bansa nila, hindi nun nababago yung masamang kalagayan ng peace and order, ekonomiya, edukasyon, kalusugan, kalinisan, government service, at iba pa sa bansa natin. Nananatili pa rin yung katotohan na kailangan pa rin ng malawakang improvement sa bansa natin.

8. Bakit may mga problema ang bansa na hindi sinu-solusyunan?
20 years ago, binabaha na yung mga kalsada sa lugar namin. Hanggang ngayon, binabaha pa din! Kapag may buni ka ba sa balat, hahayaan mo lang ito mawala? Hindi ba gagamutin mo ito?

Pero bakit yung gun related violence, hoodlums in uniform, hazing, election violence, maruming inuming tubig, trahedya pag may bagyo, street children at child labor, tagas ng water pipes, sirang mga kalsada, illegal recruiters, mga napuputulan ng daliri ‘pag bagong taon, tinatamaan ng ligaw na bala, kidnapping, carnapping, inefficient garbage disposal system, etc., etc., etc., ay hindi pa rin nagagawan ng pangmatagalang solusyon?

Mga sakit ng lipunan ito na hindi ginagamot.

9. Bakit nagkalat ang mga baril sa isang bansang marami ang nagugutom?
Sa’n nakakakuha ng baril ang mga criminal elements ng lipunan natin? Mas madali na lang ba talaga makakuha ng baril at bala ngayon kesa makahanap ng marangal na trabaho?

10. Bakit may mga Pilipinong galit kunyari sa mga telenovela?
Mumurahin pa nila at lalait-laitin ang mga writer at artista ng telenovela. Isusumpa nila sa kaitaas-taasang langit ang telenovela pero maaasahan mong araw-araw pa rin nila itong susundan at hindi palalagpasin para malaman kung ano ang mga susunod na pangyayari.

Nakaka-high blood. Pwede ba akong sumigaw?

sigaw ng galit

Okay na ‘ko…meron pa pala.

11. Bakit may mga Pilipinong hindi nagre-reklamo sa awtoridad?
Magrereklamo sila sa mga kaanak nila, kaibigan nila, sa mga ka-text nila, mga ka-facebook nila o kaya sa…blog nila! Pero hindi sila magrereklamo dun sa mga merong pwedeng magawa. Hay naku!

Halu-halo

Pananaw ng Isang Singaporean sa Pilipinas

Gallery 5 Comments

Salamat kay Shuniegirl sa pagtimbre sa akin ng statement galing sa diumano’y isang Singaporean na binabatikos ang mga Pilipino.

Narito ang ilang excerpt mula sa Filipino bashing statement:

My observation of pinoys here in Singapore is not favourable either. I have seen maids abusing little children by literally dragging the tiny tots while yakking on the phone, infesting the shopping centres with their irritating English slang and tagalog which sounded more like chickens and ducks talking. They are supeficial people in the corporate world, smiling fakely but with a dagger behind – just look at their politicians and political culture which affirm this culturally imbibed trait.

Heto ang link sa buong mensahe: A Singaporean’s Observation of Filipinos

Una sa lahat, hindi tayo sigurado sa background ng mensaheng ito. Hindi rin natin alam kung totoong Singaporean ang sumulat nito. For all we know, baka isang Pilipino troll na galit sa kapwa Pilipino ang gumawa nito. We can never be sure.

Subalit kagaya ng ibang mga nakalipas na umikot na negative statements tungkol sa Pilipinas, naglalaman ito ng mga sumusunod:

1. Over Generalization – “lahat ng Pilipino sa buong Pilipinas ay pareho”
2. Puno ng galit – gumagamit ng mga derogative na pantukoy sa mga Pilipino
3. Naka-focus sa negative – “wala ng ginawang tama ang mga Pilipino”

Sa ganitong mga puna sa atin, pwede nating sabihin na, “To hell with them!
Mamatay sila sa kunsumisyon!” at magpatuloy lang tayo sa kani-kaniya nating gawain.

Pero para sa akin, bilang mga sibilisadong tao, mabuti yatang i-consider muna natin ang mga sumusunod na bagay bago tayo maging bayolente sa mga taong ito:

1. Tingnan natin kung may katotohanan ang sinabi
Kung may bahid ito ng katotohanan, may magagawa tayong pagbabago sa kani-kaniyang
bakuran ng impluwensya natin para matanggal ang masamang imahe sa atin.

2. Gusto man o hindi, ang bawat isa sa atin ay representative ng bansa natin
Kung ang kauna-unahang foreigner na makilala natin ay barumbado, maiisip natin na
lahat ng tao sa bansa n’ya ay barumbado din.

Kung paano din natin pakitunguhan ang mga dayuhan ang nagiging basehan nila para
husgahan ang buong lahi natin. At sa dahilan ding ito ay…

3. ‘Wag natin sumpain ang bansa ng dayuhang masama ang opinyon sa atin
Hindi natin mapipigilan ang mga banyaga na magsalita ng hindi maganda tungkol sa atin. Hindi naman ibig sabihin nu’n na lahat ng mga banyaga ay may ganitong opinyon tungkol sa mga Pilipino at sa Pilipinas.

Ang magandang magagawa natin ay i-blacklist sa immigration ang partikular na dayuhang galit sa Pilipinas, kung matutukoy ang identity ng dayuhang ito. Tapos ay pag-ibayuhin pa natin ang pagpapaunlad sa ating bansa. Hayaan nating ma-torture ang banyagang iyon sa katotohanang hindi na s’ya makakabalik pa sa ating bansa kahit kelan. Ah, the sweet taste of revenge.

Halu-halo

Mail Order Bride Course, Anyone?

Gallery 1 Comment

Nabasa ko itong article na ito sa June 2012 issue ng Reader’s Digest. Ino-offer daw na kurso sa Johns Hopkins University ang Mail Order Brides para unawain ang Pilipinas. Kasama ito sa listahan ng mga walang kwentang kurso na ino-offer sa iba’t ibang university ng USA ayon sa Reader’s Digest.

Pagkatapos kong galugarin ang internet ay natagpuan ko ang detalye ng course na nabanggit sa taas. Heto sa baba ang detalye.

Pagkatapos kong mabasa ang detalye eh lalo lang akong naguluhan. Kasi, bukod sa mail order bride eh itinuturo din nila ang tungkol sa mga kulto at espiritista. Pati mga pelikula natin hinihimay nila.

Mukha ngang aksaya lang ng pera ang course na ito. Pwede kaya akong mag-apply na professor dito?

Link: Mail Order Brides? Understanding the Philippines in Southeast

Halu-halo

Philippines on Japanese TV

Gallery 4 Comments

Kinuha ko ang video na ito gamit ang aking low resolution digicam habang nanonood ng tv nung isang gabi. Na-feature ulit ang Pilipinas sa Japanese tv.

Bagama’t merong mga barung-barong na makikita eh hindi naman tungkol sa kahirapan ng Pilipinas ang ipinapakita.

Ipinapakita sa footage ang creativeness ng mga Pilipino pagdating sa pagtitipid ng kuryente at pagiging eco-friendly.

Sa pamamagitan ng paggamit ng mga pet bottles na nilagyan ng tubig, nagagamit itong parang bumbilya para sa mga tahanan. Kaya matipid ang mga tahanan sa kuryente pag araw. Nagsisindi na lang sila ng de-kuryenteng ilaw sa gabi. Proyekto din daw ito ng ilang mga NGO groups.

Maraming beses ko na din nakitang ma-feature ang Pilipinas sa Japanese tv. Minsan nga lang eh negative ang laman. Pero at least sa pagkakataong ito eh positive na aspeto tungkol sa Pilipinas ang ipinakita.

Ngayon ko lang din nalaman na may ganito pala sa atin. Pilipino ako pero sa mga Hapon ko pa nalaman ang tungkol dito. Dyahe naman.

Halu-halo

Maligayang Araw ng Kalayaan

Gallery 2 Comments

Narito ang maikling kasaysayan patungo sa kalayaan ng ating bansa.

1521-1898 (Pamahalaan: Kastila)
Mahigit 300 taon tayong naging kolonya ng Kaharian ng Espanya. Nagsikap ang mga Pilipino na makalaya mula sa pamamahala ng ibang bansa.

1898-1946 (Pamahalaan: Amerikano)
Pagkatapos ibenta sa Amerika, halos 50 years tayong pinamahalaan ng mga Amerikano. Sinikap muli ng ating bansa na makalaya sa panibagong pamahalaan ng dayuhan.

1942-1945 (Pamahalaan: Hapon)
Bagama’t maikli lamang ang pamamahala, nagawang magtatag ng kanilang pamahalaan ang mga Hapon sa Pilipinas. Nagtagumpay din ang ating bansa na makalaya mula sa pamamahala ng mga banyagang ito.

1946-kasalukuyan (Pamahalaan: Pilipino)
Nakamit natin ang pinakamimithing kalayaan. At sa ilalim ng pamamahala ng kapwa Pilipino, marami ang nagpunta sa ibayong dagat.

Ang June 12 na pagdiriwang ng Araw ng Kalayaan ay sinimulan nung panahon ng Pangulong Macapagal. Bago iyon, ang ating kalayaan ay ipinagdiriwang ng July 4.

Para sa akin, July 4 ang tunay na araw ng ating kalayaan dahil dun pa lang talaga itinatag ang pamahalaang Pilipino. Pero dahil hindi ako KJ at law abiding citizen ako…

Maligayang Araw ng Kalayaan sa ating lahat.
Mabuhay ang Pilipinas! Mabuhay ang mga Pilipino!

Halu-halo

Kulang sa Inspirasyon (Part 1/2)

Gallery Leave a comment

Isang teoryang nabuo ko sa matagal kong pananatili sa Japan ay ito: kulang ang mga Pilipino sa inspirasyon.

Gaya ng isinulat ko sa dati kong post, nagsisimula at nagtatapos ang araw ng maraming Pilipinong tahanan sa panonood, pakikinig o pagbabasa ng balita. At dahil naniniwala ang maraming news companies na mabenta ang bad news, bombarded ang Pilipino ng negative na balita araw-araw.

Ganyan ang sitwasyon sa aming bahay nung highschool ako. Dahil laging nakikinig ng balita ang mga magulang ko, at madalas na hindi maganda ang balita, naging negative ang pananaw ko sa Pilipinas. Minana ng henerasyon ko ang pananaw na ito sa henerasyon ng mga magulang ko. At ipinamana rin ng henerasyon ko ang pananaw na ito sa mga bagong henerasyon ngayon.

Hindi uso sa kultura natin ang mag-encourage ng mga positibong bagay. Gaya ng mensahe ng pagsisikap at pagpupursige para sa mga pangarap. May mga positive messages na lumilitaw sa media paminsan-minsan pero hindi pa rin ito ang natural na gawi sa atin. Pag nakakarinig tayo ng ganito, parang nako-kornihan pa tayo or napa-plastican sa kung sino ang nagsabi.

Kung mas marami pa sanang honest at sincere na tagapag-hatid ng mga positive na mensahe sa atin, mas marami sigurong makikinig. At hindi maglalaon, magiging dagdag na character natin ito. Malaki ang magagawa ng inspiration at encouragement sa ating lahat.

Hindi man natin maabot yung kayaman o kasikatan ni Manny Pacquiao, may pagsisikap tayong magagawa na makakapagpabuti sa kalagayan ng buhay natin at ng iba.

(Itutuloy…)

Halu-halo

Cost of Decent Living (Part 3/4)

Gallery 8 Comments

Hindi pa naman umaabot ng 1300 pesos ang melon o 1000 pesos ang pakwan sa Pilipinas. Pero ang laki na ng itinaas ng presyo ng mga bilihin sa atin kumpara sa presyo ng mga ito 10 years ago.

Tatanggkain ko ngayong i-estimate kung magkano ang gagastusin para magkaroon ng “decent living” sa Pilipinas ayon sa mga pinagsusulat ko sa nakalipas kong post. Ito ay ibinase ko sa kasalukuyang presyo ng mga bagay-bagay sa Pilipinas (kung kaya’t another 10 years mula ngayon eh hindi na ito magiging applicable).

Ang listahang ginawa ko ay estimated na buwanang (monthly) gastusin ng mag-asawang may isang anak na nag-aaral ng elementarya sa isang pribadong paaralan.

1. Bahay – P3000
May mga marerentahan pa ring apartment na ganito ang presyo sa mga probinsya.
Kelangan lang magdagdag ng malaki kung mangungupahan sa Maynila.

2. Kuryente – P2000
Hindi dito kino-consider ang malustay na paggamit ng kuryente.
Binubunot pa dito ang plug ng anumang appliances at battery charger na hindi ginagamit.

3. Transportasyon – P1500
Kasama na dito ang buwanang gastos sa gasolina ng sariling maliit na sasakyan at gastos sa mga pamasahe kapag sumasakay ng dyip o tricycle. Hindi naman kelangang mag-kotse tuwing may lakad.

4. Pagkain – P8000
Isinama ko na dito ang mga gamit panluto gaya ng toyo, suka, paminta, pati na rin ang
tangke ng LPG. Isinama ko na rin dito ang mga grocery gaya ng mga sabon, shampoo,
toothpaste, etc.

5. Tubig – P1500
Kasama na dito ang mineral water na hiwalay pang bibilhin dahil may mga lugar pa rin sa
Pilipinas na hindi maaaring inumin ang tubig na nanggagaling sa gripo.

6. Internet at Celphone – P3000
Celphone para sa dalawang tao at monthly landline/internet bill.

7. Edukasyon – P5000
Hinati ko sa 12 buwan ang tuition fee sa isang taon kasama na ang isang taong mga gastusin sa kung anu-anong project, activity, excursion at ipinapabili ng eskwela (para sa isang bata lang ito).

8. Luho – P3000
Kasama na dito yung minsang pagkain sa labas, outing sa beach, birthday party,
aginaldo, tip sa barbero, etc. (Estimated luho sa isang taon na hinati sa 12 buwan)

9. Charity – P1000
Kahit gaano tayo kagipit sa buhay, meron at meron pa ring mas gipit sa atin kaya nakahanda dapat tayong tumulong at magbigay (kahit konti lang).

10. Savings – P1000
Magtira naman tayo para sa sarili natin, ano?

Hindi ko masasabing accurate ito. Gaya ng sinabi ko, “estimate” ito. Marami pa ring makaka-apekto sa mga presyong ito batay sa indibidwal na kalagayan ng tao.

So, ang total na magiging buwanang gastusin ng isang pamilyang masasabi nating disente ang pamumuhay sa Pilipinas ay tumataginting na…drum rolls please…

29,000 PESOS!

Kung papansinin natin, hindi kasama dito ang sweldo ng kasambahay o house helper. Kung isa lang ang anak, sa tingin ko eh magagawan na ng paraan kahit wala nito.

Hindi rin kino-consider dito ang biglaang mga gastusin gaya ng merong nagkasakit na kelangang dalhin sa ospital o biglang nasiraan ng sasakyan o pininsala ng bagyo ang bahay at iba pang mga hindi natin gustong mangyari pero nangyayari pa rin.

Sabihin na natin kung ganun na 30,000 pesos net income (tanggal na ang kung anu-anong tax, insurance, etc.) ang dapat na ihanda buwan-buwan ng isang pamilyang gustong mabuhay ng magaan sa Pilipinas. Para magawa ito, ang dapat na sweldo ng isang bread winner sa Pilipinas ay P40,000 pataas.

Saang lupalop naman ng Pilipinas ka maaaring sumuweldo ng ganito???

(Itutuloy)

Halu-halo

Cost of Decent Living (Part 2/4)

Gallery 4 Comments

Bago ang lahat, ang ibig kong sabihin sa “decent living” ay yung natutustusan ang pangangailangan ng buong pamilya at may kakayahan pang ma-afford ang konting luho kagaya ng kumain ng lobster once every 3 years.

Ang mga sangkap ng decent living sa aking opinyon ay ang mga sumusunod in no particular order:

1. Bahay – na matutuluyan, hindi nakikisilong lang sa bahay ng may bahay (apartment, condo, o rent-to-own house)

2. Appliances/Gadgets – sa panahon ngayon, mas praktikal pa magkaroon ng appliances kesa wala ng mga ito
a) automatic washing machine (para hindi napapagod si misis sa paglalaba sa kamay)
b) refrigerator (para hindi masira agad ang pagkain)
c) aircon (dahil napakainit sa pilipinas pag summer)
d) tv (para sa entertainment)
e) electric fan (dahil magastos sa kuryente ang aircon)
f) stereo (para makapakinig ng radyo)
g) landline phone (para sa internet)
h) celphones (para easy to reach lagi)
i) computer (para makapag-internet)
j) others (mga basic na gamit gaya ng upuan, hapag kainan, panluto, plato, higaan, etc.)

3. Kotse – dahil may mga panahon na hassle sumakay ng dyip o tricycle (kahit maliit na 4 seater lang pwede na)

4. Pagkain – kakayahang kumain ng masustansyang pagkain kapag nagugutom at least 3 times a day (kasama na dito yung kakayahang magluto syempre)

5. Tubig – kakayahang magbayad ng inuming tubig at tubig para sa iba pang gamit

6. Kuryente – para gumana ang mga eletrical na gamit

7. Edukasyon – magawang gastusan ang pag-aaral ng anak

8. Luho – makakain sa labas at least once a week, makapasyal out of town at least once a year o maibili ng regalo ang mga mahal sa buhay

9. Charity – makapagbigay sa simbahan, charity and/or pantulong sa nangangailangan

10. Savings – sa bangko man o sa alkansya, maganda yung may nakatabing pera para sa future na pangangailangan

Sa tingin ko, kahit sinong magkaroon ng kakayahang i-provide sa sarili at sa pamilya ang mga inilista ko sa itaas ay maaari nang i-consider na hindi naghihikahos sa buhay at bagama’t hindi mayaman ay may sapat ng rason para makuntento sa buhay.

Ang tanong ngayon, magkano ang kelangan ko para masustentuhan ito?

(Itutuloy…)

Salamat kay RodCabz para sa litrato sa itaas.
Heto ang link sa iba pa n’yang pics – http://rcabzmd.deviantart.com/