United Nations Day Celebration sa Pilipinas

Ngayong buwan ay nagkakagulo na naman ang mga mommies at daddies sa pagbili ng costume para sa United Nations Day Celebration sa Pilipinas. Kadalasan itong ginaganap sa ikatlong linggo ng Oktubre.

Pabonggahan na naman ito ng mga costume.

Tumambay ako sa palengke at nagmasid.  Mabenta yung mga costumes ng mga European Countries, Latin American Countries at mga Asian Countries tulad ng Thailand, China, Korea at Japan.

Eto kasi yung mga cute na cute tingnan kapag isinuot sa mga bata. Pag African costume na may bala-balahibo sa damit at head dress ay madalas inaayawan nila. Nakikiusap sa teacher na palitan ang bansang naka-assign sa kanilang mga anak. Paano naman daw mananalo sa pagandahan ng costume yung mga anak nila kung may balahibo ng manok ang costume?

Medyo may kamahalan din pala ang mga costume na ito. Nakakapanghinayang at minsanan lang isusuot. Pinakamababa na ang Php 350 at minsan ay umaabot pa sa Php 900++ para sa isang set.

Minsan, bukod pa ang sumbrero, head dress, sapatos at iba pang accessories. Pero hindi naman talaga magpapatalo ang mga magulang ng henerasyong ito. Kailangan mas bongga ang costume ng mga anak nila, kailangan manalo sila sa pagandahan ng costume. Kailangan may mai-post sila sa social media. Kaya kahit masakit sa bulsa, ayus lang.

Noong 90’s, mayroon na ding ganitong mga selebrasyon tuwing Oktubre. Tandang-tanda ko na naiinis ako dahil iisa lang ang costume ko mula Grade 1 hanggang Grade 6. Sinadya yata ng mga magulang ko na one size fits all yung costume ko.

Nagamit ko ang isang costume sa pagganap bilang Ms. Morocco, Ms. Turkey, Ms. Pakistan, Ms. Saudi Arabia at Ms. Bangladesh. Naiinis ako noon. Kasi kako bakit ang pangit ng mga bansang ina-assign sa akin ng mga teachers ko.

Isang beses lang ako nakapagsuot ng bonggang nirentahang gown nung gumanap ako na Ms. Canada, at yun na yun. Pero inggit na inggit talaga ako sa mga gumaganap na Ms. USA, Ms. Korea, Ms. Japan, Ms. Germany, Ms. Spain… kasi ang gaganda ng mga costume nila. Sabi nila Ermats, baka daw kasi mukha akong Arabo or Bumbay (saan banda?!) kaya ganung mga bansa ang palaging naassign sa akin.

Pero yung totoo, naiintindihan kaya ng mga bata kung bakit may United Nations Celebration? At ano kaya ang natututunan ng mga bata tungkol sa mga bansang inirerepresenta nila?

Aminado at guilty din naman ako. Noon, ang akala ko ay pinagdidiwang lang tuwing Oktubre ang pagkakaisa ng mga bansa. Yun lang. Hindi ko alam noon na ang United Nations pala ay nakikialam din sa mga issue ng kahirapan, gender equality, environment, edukasyon, ekonomiya, human rights at siyempre ang kapayapaan at iba pang napakaraming issue. Kailan ko nga lang din nalaman na taun-taon pala ay may tema ang UN Celebration at ang tema ngayong 2015 ay International Year of Soils at International Year of Light and Light-based Technologies. 

Bukod pa dito, sana ay ginagamit din ang selebrasyon ng United Nations para mapaunlad ang kaalaman ng mga bata sa Heograpiya.

Sa pagtambay ko sa palengke ay may nakadaupang palad akong mga magulang at mga anak na nalilito. Ano daw ba ang costume ng Haiti? Ipinakita ng tindera ang kanilang brochure ng mga costumes at parang ayaw maniwala nung magulang nung bata.

“Ganyan ba talaga yun? Hindi ba maiitim yung mga tao sa Haiti? Hindi ba sa Africa iyon? ‘Di ba dapat tribal yung costume nun?”

Sumabad ako. “Naging Spanish and French Colony ho sila kaya medyo ganyan ang traditional costume nila. Saka nasa Carribean po sila at hindi sa Africa.”

Ayaw pa din maniwala nung mga magulang. umalis na lang nang walang nabili dahil ipinipilit nilang nasa Africa ang Haiti.

Mayroon namang dumating na naghahanap ng traditional costume ng Australia, pero kailangan daw ay Tasmanian.

Nung pinakitaan naman sila ng costume ng Tasmanian Aborigines ay umayaw naman sila. Bakit daw ganun ang costume ng Australia? Hindi ba dapat gown at parang dress ng mga European Countries?

Sana lang ang United Nations Day Celebration tuwing Oktubre ay hindi lang maging costume party at beauty pageant.

Sana ay maging daan ito para mas lumawak ang kaalaman ng ating mga kabataan tungkol sa mundo at sa mga nangyayari dito.