Tapos meron pang mga kapwa mo Pilipino na unang-unang nanlalait sa Pilipinas. Merong sinabi sa akin yung boss kong Hapon ilang taon na ang nakakalipas, kino-confirm kung totoo bang kumakain ng tao sa Pilipinas.
Ang galing na tanong! “Kumakain ba ng tao sa Pilipinas?” Isang Pilipino daw ang nagsabi sa kanya nito. Ikinuwento yata sa boss ko yung napabalitang pinatay na lalaki at inihalo sa pulutan yung laman nito para maitago sa mga pulis. Matagal ng balita iyon. Ipinaliwanag ko na lang na hindi iyon pangkaraniwang bagay.
Hindi ko pinapaasa ang mga kausap kong banyaga na napakanda ng Pilipinas at walang kasing bait ang mga Pilipino sa buong mundo pero hindi ko na ipinapaalam sa kanila ang mga hindi ko kayang ipagmalaki tungkol sa bansa ko.
Kung magtatanong sila sa akin tungkol sa narinig nilang hindi magandang bagay tungkol sa Pilipinas, binibigyan ko sila ng objective na sagot gaya ng, “Kahit saan namang bansa eh merong holdaper eh.” O kaya, “Ive-verify ko muna yung report, baka naman siyam lang ang nakidnap at hindi sampu, alam nyo naman ang balita, laging exaggerated.”
Hindi ko naging ugali yung pintasan ang bansa natin sa harap ng mga banyaga. Sa kapwa ko lang mga Pilipino ginagawa ang bagay na ‘yun.
(Itutuloy…)